Page 28 - 86219 Patrijspoort april 2021_LR

de Leusderhei (nu militair oefenterrein) en door de bossen naar o.a. de Pyramide van Austerlitz.
Dat was heel wat anders dan het winderige Nieuwediep.
Een keer had mijn vader bedacht dat hij de fietsen net zo goed tot Hilversum op kon sturen. Dan
konden wij dat laatste stuk naar Amersfoort mooi fietsen. Een leuk plan, ware het niet dat wij
onderweg een regen en onweersbui over ons heen kregen. Wij moesten schuilen en gingen aan
de rand van een grasland bij een schaftkeet staan. Maar ook daar werden we nat. Dat was niet
leuk, maar het ergste moest nog komen: Opeens sloeg de bliksem vlak voor onze neus in een
paaltje met schrikdraad. Nu, dan sta je wel even op je benen te trillen. Voor hetzelfde geld hadden
we wel (half) dood kunnen zijn, maar de hemel was ons genadig. Wij kwamen met de schrik vrij en
vervolgden onze fietstocht langs paleis Soestdijk.
Wij stonden ons daar te vergapen en keken of de vlag soms uithing, want dan zou de koningin
thuis zijn. Wij als kinderen dachten toen nog dat de koningin de baas van het land was en door
God gezonden of zoiets .

En van de Lockheed affaire hadden we helemaal nooit gehoord. Dat kwam later allemaal pas.

Inmiddels was ik op de Rehobothschool aan de Keizersgracht (de achterkant van school 7, nu
bibliotheek) beland.

Daar heb ik goed leren rekenen en lezen van juffrouw Van Doorne .
Waarschijnlijk ook met aap-noot-mies, maar daar kan ik mij niets van herinneren. Wel weet ik nog
dat ik een beetje verliefd was op de juf.
Maar het onmogelijke daarvan zag ik ook toen al in.

Op een ouderavond kregen mijn ouders te horen dat het de juf opviel dat ik vaak naar buiten zat te
kijken. Ze dacht dan dat ik niet op zat te letten en stelde mij een vraag, verwachtend dat ik dan het
antwoord schuldig zou blijven. Maar tot haar verbazing gaf ik altijd het juiste antwoord. Ik had dus
ondanks het naar buiten kijken en afdwalende gedachten ook goed naar haar geluisterd. Later
bleek dat ik meer dingen tegelijk kon doen dan gebruikelijk was.
In de derde klas kreeg ik meester Koster. Die raadde mijn ouders aan om eens met mij naar de
oogarts te gaan. Want hij vroeg zich af of ik wel goed op bord kon kijken. Zo kwam ik bij dokter
Van Waveren terecht. Dit resulteerde in een bril.
De eerste keer dat ik met die bril op in een echte kerk kwam, was voor mij een hele openbaring.
Voor die tijd snapte ik nooit hoe al die mensen in de kerk zo goed wisten welk psalm of gezang er
gezongen ging worden.
Ik dacht dat die dominee het al een keer voorgelezen had en dat ik het alweer vergeten was. Dat
kon wel zo zijn: maar het stond ook gewoon op bordjes in die kerk. En die had ik nooit kunnen
lezen. Ik was die bordjes ook niet gewend, want wij kwamen altijd in het zaaltje van broeder Kraak
en die was niet zo van “de bordjes”.

En voor de zondagsschool ging ik altijd naar onze buren op de gracht: het Leger des Heils. Ook
daar geen bordjes. Wij zongen gewoon uit het hoofd: Daar ruist langs de wolken een lieflijke naam
enz.
e
In de 4 klas van de Rehobothschool ging het mis. Daar kreeg ik een meester met een dubbelrol.
Hij was niet alleen de vader van mijn vriendje Piet en zodoende kwam ik er over huis, maar ook de
meester van de klas waarin ik zat. Ik dacht dat ik het lievelingetje van de meester was, want hij
gaf mij tijdens de les vaak de opdracht zijn kast uit te ruimen. Ik had daar geen moeite mee, want
ik kon toch 2 dingen tegelijk doen en nam dus evengoed in mij op wat hij ondertussen vertelde. Tot
hij op een ouderavond tegen mijn ouders vertelde dat ik lui en slordig was. Volgens mijzelf was en
ben ik niet lui. Maar als ik andere mensen zie werken denk ik wel vaak: zou dat niet anders en
beter kunnen, zodat we met minder moeite in dezelfde tijd tot een beter resultaat kunnen komen.
Het is net zo iets als om ergens een goot neer leggen, waardoor het water vanzelf op de juiste
plaats naar beneden stroomt, of dat je met 10 man met elk een kruiwagen vol water naar beneden
loopt te zeulen. Als je een bedrijf hebt met 9 harde werkers is dat goed. Maar nog beter is er nog 1
uitvinder bij te hebben, die de tijd vindt om na te denken hoe het beter en vlugger kan.
De Patrijspoort /december 2021 / 26