Page 27 - Nieuwedieper Visserskoor
P. 27

Cas Caljouw, visser uit Arnemuiden. Vanuit zijn schip in Vlissingen: “Dit is een Eurokotter.
        ‘s Winters doen we tongvisserij.
        ‘s Zomers de garnalenvisserij.
        Gemiddeld met 4 mensen aan boord.
        Vanwege het geloof vissen we vanaf
        zondagnacht van 24 uur tot
        vrijdagochtend. Dan zijn we weer
        terug in de haven van Vlissingen.

        Reporter: tweede helft van de jaren
        80. Het was roerig in de visserij. De
        touwtjes werden aangetrokken en de
        controle verscherpt. De
        tegenstellingen werden groter. In
        Vlissingen leidde dat tot heftige confrontaties.

        Wim Duiveman, inspecteur AID: “Ja hier heerste een heel akelige gespannen sfeer. We waren hier
        in de haven van Arnemuiden met heel veel mannen en politie, maar het gaf je geen vertrouwen.”


                                                                      Vrouwelijke reporter vervolgens: De
                                                                      vissers worden in maart 1988 na
                                                                      een treffen met de AID nu al weken
                                                                      opgewacht door 300 man van de
                                                                      ME, kosten 1 miljoen per keer. Een
                                                                      andere reporter vraagt aan Cas:
                                                                      “Wat vond u daarvan dat u na een
                                                                      week op zee te hebben gezeten hier
                                                                      in de haven komt binnenvaren en
                                                                      dan staat de kade hier hardstikke vol
                                                                      met politie.

         Cas: “Verschrikkelijk echt verschrikkelijk. We hadden op dat moment niets te zeggen. De AID
        kwam aan boord. Dat gaf een berg spanning. Het schip is je eigendom. Je trots.

        En zij maakten uit wat of er gebeurde. Er werd soms iets verzegeld en dan moesten we er niet aan
        komen.”

        AID’er Wim Duiveman: “Ik was toen nieuwkomer. Ze zeiden tegen me, dat ik niet hoefde te denken
        dat je hier als nieuwkomer zou kunnen gaan controleren. Daar begonnen ze mee. We zaten aan
        hun brood of aan hun dik belegde boterham.”

        Visserman Cas Caljouw: “Ze zitten wel aan je eten. We gaan niet van huis om met een leeg schip
        terug te komen. We zien het wel als een noodzakelijk iets om je gezin van eten te voorzien. Wij
        waren zo geen vissers meer. In onze ogen werden wij behandeld als criminelen.” Een andere nog
        jonge visserman: “Wij vragen niet om problemen. Zij zoeken zelf de problemen.”

        AID’er Wim Duiveman: “We hebben het nodige meegemaakt hier in de haven van Arnemuiden.
        Intimidaties, vechtpartijen, klem rijden, banden lek steken en nog meer van die dingen.”






                                                                                   De Patrijspoort / mei 2018 / 25
   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32