Page 23 - Nieuwedieper Visserskoor
P. 23

Cor Willeboordse, toen nog een jonge visser uit Den Oever: “Ik kan maar één ding zeggen. Ik sta
        zonder werk. Het is gebeurd. Ook wat er nu weer aan de hand is. Het is in Nederland een kwestie
        van aandacht vestigen. Dit moeten wij volhouden."

        Ben Daalder in de Visafslag van Den Helder. Ben loopt langs uitgestalde viskisten met vis en zegt:
        "Hier heb je rog; nog een enkel kreeftje; ik zie de tong helemaal niet. Wel allemaal kabeljauw."

        Reporter: De quotering is dan al ingevoerd. In de praktijk wordt de soep niet zo heet gegeten.
        Controle is in de jaren 70 spaarzaam.


        Albert van Urk, visser uit Urk, in de visafslag van Urk: “We hadden toen quotering. Van de
                                                                 biologen mochten we niet meer vangen dan
                                                                 60 kisten, maar we deden wel trekken van
                                                                 600. Er werd door de overheid veel door de
                                                                 vingers gezien en wij voerden allemaal een
                                                                 visje aan. Ietsje meer als we mochten. Die
                                                                 werd natuurlijk op een andere manier
                                                                 weggezet. Wij zagen dat niet als fraude. Een
                                                                 visserman zag het gewoon als overleven en
                                                                 daar kwam het in wezen op neer…..








        Terug bij de controle van de Marine en de viskotter. Een controleur van de AID, die zich aan boord
        bevindt van de viskotter, vraagt: “Wat is uw naam”?  “Daalder”zegt de visser. AID’er: “Bent u
        eigenaar van het schip? “ Daalder: “Ja, eigenaar. “ Vervolgens. “Wat is uw voornaam”?  Daalder:
        “De B van Berend, precies”. (Dit was dus nog uit de jaren 80.)


        Ben Daalder (heden): “Op basis van een steekproef kreeg je wel eens een daarbij behorende
        bekeuring, want iedereen was in overtreding. 1000 guldentjes kostte dit. Wij gingen door. Dat was
        het systeem. Wij zaten op grote schaal de zaak te flessen. We waren met aanvoercijfers aan het
        knoeien.  De interviewer: “U heeft gevist. U weet dat u te veel vis heeft en wat deed u dan?” “Nou”,
        zegt Ben. “We gingen linksaf, rechtstreeks naar de handel en we kregen een nota van de handel”.

        Albert van Urk op de locatie Urk: “Dat sjoemelen ging met verhuiswagens.” Interviewer: “Hoe
        werkte dat”? “Vrachtauto’s, meubel auto’s. Geen visauto’s natuurlijk. Die kwamen hier in de haven
        in het donker. Wij kwamen binnen en die gasten gingen daarna weg.”

        Interviewer, nu tegen Ben: “Hoeveel boetes heb je gehad”? Ben: “Een stuk of tien, een keer 700,
        toen 800 en 1000 gulden. Interviewer: “Dat is toch een flink bedrag”. “Zeker”, zegt Ben, “maar wij
        verdienden goed”. Wij konden er tegen.




        Vervolg op pagina 24.



                                                                                   De Patrijspoort / mei 2018 / 21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28