Page 31 - Nieuwedieper Visserskoor

Ons verenigingsblad de Patrijspoort krijgt weinig kopij binnen van onze leden maar er is toch
genoeg om met elkaar te delen denken wij. Daarom hebben we als bestuur bedacht een nieuwe
rubriek te starten.
Geef de pen door!

Dit keer de bariton:
Arie van der Maarl.

Kees Monsma had mij gevraagd om een stukje over mijn leven te schrijven. Nu in eerste instantie
had ik daar geen zin in, maar ja als iedereen zo denkt komt de rubriek GEEF DE PEN DOOR niet
van de grond. Het is best interessant om iets over een ander zijn leven te horen. Daar gaan we
dan.
Ik ben geboren op 04-11-1948 in Hoofddorp als Arie van der Maarl op een boerderij als tweede
jongen waar nog 8 kinderen zouden volgen. Dus
het was een drukte van belang in ons gezin. Ik had
al snel door dat het leven op de boerderij mij wel
e
aansprak, dus ik besloot op mijn 12 jaar dat ik
boer wilde worden. Ja, zei mijn vader, jij boer
worden dat wordt niks. Naar de landbouwschool,
wat ik graag wilde mocht niet. Toen voor de L.T.S.
gekozen waar ik het achteraf wel heel erg naar
mijn zin heb gehad. Na de L.T.S. wilde ik de M.T.S.
ook graag doen, maar dat ging niet door want ik
kon wel thuis komen werken met de belofte dat als
ik 20 jaar was, ik samen met mijn broer het
opgestarte loonbedrijf over kon nemen. Maar na 4
jaar hard werken bleek dat ook een illusie en ging
het niet door.

Tot overmaat van ramp overleed mijn moeder waar ik zeer aan gehecht was. Toen stond ik daar,
wat nu. Toen ben ik bij de VICON gaan werken in Nieuw Vennep.(landbouwmachines uit testen)
Na een jaar dacht ik, zo wil ik ook mijn hele leven niet werken.
In die tijd leerde ik Marja kennen op een volksdansgroepje waar ik voorzitter van was. We hebben
heel veel jaren leuk gedanst in voornamelijk bejaardenhuizen. Zijn getrouwd en hebben drie
kinderen gekregen. We zijn naast de boerderij in een daggelders huisje gaan wonen. Helemaal
verbouwd en hebben er hele gezellige jaren gehad.

Mijn broer kon al het loonwerk niet aan en ik heb na het jaar VICON een gedeelte van het werk
overgenomen en ben voor mij zelf begonnen wat goed lukte. In de winter bij de fam. van Elderen
(een gladiolen en spruiten boer) gaan werken. In het voorjaar daar p, ben ik zelf op een halve
hectare gladiolen en spruiten gaan telen, maar in die tijd was spruiten plukken met een grote
emmer en zakken, de hele dag gebukt staan en met de hand plukken, alleen heel zwaar. Ik zag dit
niet meer zo zitten. Ik dacht die gladiolenteelt kan ik wel mechaniseren en dat heb ik toen gedaan.
Op mijn 27ste jaar ben ik ouderling geworden en al gauw ben ik in verpleeghuis Bornholm mensen
gaan bezoeken als ouderling. Dit bleek mijn hart te hebben en heb dit met heel veel liefde gedaan.

De Patrijspoort / mei 2018 / 29