Page 33 - 79116 Patrijspoort feb 2020

BLAUW-WIT BLOED, VOOR ALTIJD. (Uit 2012.)

Den Helder.
Ergens in het Gemini schijnt een klein koelkastje te staan met speciale zakjes bloed. Die koelkast
is er voor het geval Dirk Koorn sr. ooit in het ziekenhuis terecht komt. Da’s namelijk een speciale.
Zijn bloed is blauw-wit.

En dat zal het ook altijd blijven, grijnst de 70-jarige Koorn. Blauw-wit, de kleur van voetbalclub
HCSC. “En een andere club is er niet!” De Helderse Christelijke Sport Centrale zit Koorn in het
bloed. Al sinds 1950. Meer dan zestig jaar, de club benoemt hem afgelopen week tot lid van
verdienste. Als je het bij de voetbalbond gaat navragen is het maar 53 jaar, weet Koorn. In de
jaren 50 was ome Kees Dekkers namelijk nog aan het bewind bij HCSC. “En die gaf dus mooi niet
als lid op bij de KNVB. Want dan moest hij geld afdragen en dat vonden ze maar zonde”.

We zijn te gast in de kantine van HCSC, op verzoek van Dirks vrouw Coba. Zoveel clubliefde, dat
mag in de krant, zegt ze. Ze ronselt ook haar zoon en kleinzonen. “In totaal 117 jaar HCSC”, zegt
oma.

Vader op Zoon.
Tja, blauw-wit bloed, dat gaat van vader op zoon. En dus staat Dirk jr, geboren in 1966, ook al
jaren ingeschreven bij HCSC. “Ik kom aan netto 25 jaar”, zegt hij. Ik heb veel gevaren en moet dus
wel eens jaren laten schieten. Ik ben begonnen toen ik zeven was. Een keer met links schieten,
een keer met rechts schieten. “Ga jij maar naar B5”, kreeg ik te horen. Zo ging dat toen”. En nee:
Koorn is niet in de war: in die tijd werden de jonkies nog aangeduid als B’tjes. Als we de lijn vader-
zoon doortrekken, dan komt ook de zoon van Dirk jr bij HCSC terecht inderdaad: Rick (van 1993)
speelt er al weer 13 jaar. “Puur voor de lol. Ik zit op de binnenvaart, ben altijd twee weken weg.
Dan kun je dus niet altijd trainen en spelen”.

En de dochters van Koorn sr ? Die moesten het natuurlijk niet wagen om zijn kleinzonen naar een
andere club te sturen. Jordi Nuijens (1994) speelt dus succesvol in de A-junioren van de blauw-
witte en Milan Mulder (2001) speelt ook al sinds zijn vierde mee. “Zo jong? Dan struikel je toch nog
over de bal?” Jordi kopt meteen in: “Ja en hij is sindsdien geen poot beter geworden”. Brede grijns,
want hij weet wel beter. Milan is een briljantje. Die het volgens opa ver kan schoppen. Net als Jordi
trouwens. “Die zit tegen het eerste elftal aan “. Zelf haalde Koorn ooit het eerste team. Op de
vraag wie er beter was: hij of zijn zoon volgt zonder enige aarzeling het antwoord “ik”.

Concurrentie.
Opa Dirk lacht als zijn kleinzoons hem een lichte mate van verwaandheid aanwrijven. “Hou op, ik
heb het eerste team gehaald, hij niet”. Al erkent hij wel meteen dat je de tijden niet met elkaar
moet vergelijken: vroeger was de concurrentie wellicht minder groot. Wat maakt HCSC nou zo
bijzonder? “Het is één grote familie”’ zegt Dirk jr. En de club zit weer behoorlijk in de lift. Een fusie
is afgeketst. Dirk sr. sprong een gat in de lucht. “Het was mooi niet nodig zo’n fusie”, zegt hij. “Kijk
eens wat er staat. Een prachtig comlex.” Ïnderdaad het kunstgrasveld ligt er prachtig bij en dan de
nieuwe kantine die is bijna klaar (2012). Dirk Koorn steekt er heel wat vrije uurtjes in. “We werken
er hard aan met een club vrijwilligers. Onder de bezielende leiding van Elzo de Kruiter”.
“Maar stel nou dat jouw kleinzoons, Jordi of
Milan, zo goed worden dat een andere club
aan ze begint te trekken?” ” Als ze het maar
uit hun hoofd laten om over te stappen. Ik
gun ze alles, maar niet naar een andere club
in Den Helder. Hollandia (uit Hoorn) mag.
Dan heb ik er vrede mee.” …..
Heb je die klok nog Dirk of weggegeven aan je
kleinzoons ? Je hebt nog 8 minuten als ik het zo
zie, want dan is het pauze, ook bij HCSC…..

Ïk verzin geen teksten Dirk, red.
De Patrijspoort /februari 2020 / 31