Page 30 - 75381 Visserkoor mei 2019

gemaakt voor de aankoop van de slagerij. Hij vroeg mij “hoeveel heb je nodig om je financiering
rond te krijgen, en van wie ben je der een?” Ik zeg “ik ben een zoon van Koning de fietsenmaker”.
Hij vroeg me direct “ waarom is je vader niet mee gekomen?” Ik vertelde hem dat hij niet mee wil
doen met mijn plannen, “dat is dan jammer” zei hij, “maar dat ik nu weet van wie je er een bent ga

ik met je mee denken”. Binnen een week was de financiering rond. Dat was mooi.

Dus in juni 1967 met Ria gestart op de Bassingracht met een eigen slagerij. Wat woning betreft
kwamen we van de hemel in de hel een pand van 1889 maar starten en de beuk er in. Ik kreeg
oogluikend toestemming van de vleeskeuringsdienst om de zaak op te starten, maar wel met de
restrictie erbij dat ik moest verbouwen binnen twee jaar naar de eisen destijds. Gelukkig was mijn
schoonvader aannemer. Ik zei tegen hem, “Ik onderhoud al zolang je dochter, je moet maar eens
wat voor ons doen” , en dat gebeurde ook, de hele slagerij en woonhuis mooi verbouwd. Inmiddels
was onze tweede dochter geboren, Judith. De zaak ging voorspoedig, de omzet groeide, maar ook
de bruto winst, het is natuurlijk geen kunst om omzet te maken, maar winst maken, dat is een
kunst en daar heb je een “beetje” omzet voor nodig. Dat was mooi.

In 1998 de zaak weer verkocht aan een toenmalige werknemer. Na 32 jaren goede zaken te
hebben gedaan was de zaak op zijn top. Ria en ik waren e van overtuigd dat we een goed en
gezond bedrijf hebben achtergelaten. Gelukkig heeft Ria altijd achter mijn plannen gestaan en
voor 100 % mee gedraaid in het bedrijf. Het gaat natuurlijk te ver om alles te beschrijven in die 32
jaar. Er is veel gebeurd met goed en trouw personeel, het was een mooie tijd in de Visbuurt en er
waren goede sociale contacten in de buurt. Zo werd ik lid in april 1973 van het Nieuwe Dieper
Vissers Koor, met veel plezier zing ik daar nog steeds in. In 1975 ben ik in het bestuur gekomen
als tweede voorzitter en in 1979 als eerste voorzitter tot 1999. En dat heb ik met veel plezier
gedaan. Dat was mooi.

We hebben met een goed kader en bestuur dat langdurig bij elkaar bleef het koor naar grote
hoogte weten te brengen zowel nationaal als internationaal, met bekende Nederlandse en
buitenlandse solisten en presentatoren en fantastische dirigenten, met het maken van Lp’s, Cd’s
en prachtige jubileumuitvoeringen. Het koor was een rijzende zon met een maximale grootte van
125 man. Dat was de grens met een aantal leden op de wachtlijst. Het gaat te ver om alles op te
schrijven wat ik in die 20 jaar heb meegemaakt. Steeds als er een jubileumkrant van de
Patrijspoort uitkomt kunt u alles van de historie van het koor lezen.

Het was mooi geweest.

Waarom een slager als voorzitter van het Visserskoor, dat kwam in die tijd zo, omdat de vissers
van maandag tot vrijdag op zee waren en weinig tijd hadden om te besturen en ik was altijd aan de
wal en goed bereikbaar, alhoewel de meeste bestuurders op zee waren. De secretaris Wim Kraak
maakte zijn notulen in het kombuis tijdens het stomen gewoon handgeschreven, maar het was
altijd prefect en in orde. Willem Brondsema was de penningmeester en die was ook aan de wal,
zodat we elkaar goed konden contacten. Het visserij bedrijfsleven heeft altijd als één blok achter
het koor gestaan en dat is nog steeds zo. In die tijd was het voor de visserman zingen in het koor
de enige vorm van ontspanning. Alleen op de zaterdagavond kon er worden gerepeteerd. Ze
konden nooit lid worden van een voetbalclub of andere ontspanningsvereniging omdat ze alleen

De Patrijspoort / mei 2019 / 28