Page 28 - Boek-koor

We noemen dan Marja Sanders en Frouwke Bais.

Marja (toen nog) Toes, de verloofde van Paul Sanders werd eigenlijk min of

meer automatisch presentatrice bij het koor. De R.K. Harmoniekapel

"Winnubst" speelde vroeger veel met het Nieuwedieper Visserskoor samen

en dan vooral bij de Kerstconcerten. Toen Paul dirigent werd bij het koor,

leek het heel gewoon, dat Marja dan ook de presentatie bij het koor ver-

zorgde. Dat hield ze de vijf jaar dat Paul dirigent was, ook vol en,

zichtbaar met veel plezier en kennis van de materie.

Zij werd opgevolgd door Frouwke Bais - van der Belt, de echtgenote

van Hessel Mzn.

Marja Toen het Nieuwedieper Visserskoor eenmaal opgericht was en de
Sanders vrouwen van de zangers ook een uitvoering meegemaakt hadden,

vond een aantal gelijkgestemde dames, dat er nodig ook een koor

van vissersvrouwen moest komen. Dat werd "Marsdiep". Dat

lukte in het begin goed en Frouwke was daar ook lid van. Ook

bij dat koor moest er gepresenteerd worden en daarvoor werd

zij aangezocht.

Frouvulze Bais "Marsdiep" begon echter jammer genoeg veel afvalsters te tel-
len en dat resulteerde in opheffing.

Net in die tijd stapte Marja op als presentatrice en werd

Frouwke gevraagd de presentatie van het Nieuwedieper Visserskoor op zich te

nemen. Zij doet dat nu dus zo'n 17 jaar en wil er graag mee doorgaan. Dagen voor het concert

plaatsvindt bereidt ze zich grondig voor en toont dan tussen al die mannen op het podium, dat ook

"de vrouw" zich in die wereld thuisvoelt.

Begeleiding
Uiteraard is er bij een zangkoor instrumentale begeleiding nodig, zowel bij de concerten, als bij de
repetities.
In de loop der jaren zijn er verschillende begeleiders met orgel en/of piano bij het Nieuwedieper
Visserskoor geweest. Aangezien zij vaak geruime tijd bij het koor bleven, mag een aantal van hen
hier wel genoemd worden als behorende tot de "vaste bemanning".
Begonnen werd met "Ome Theo Schaatsenberg" als pianist/organist. Deze musicus in hart en nie-
ren beschouwde het koor eigenlijk een beetje als "zijn kind". Zijn muzikaliteit was voor het koor
een enorme stimulans. Zijn plotselinge overlijden op 1 december 1979 was dan ook een grote
schok.

Van de organisten mogen hier zeker genoemd worden: Dub de Vries, die, zoals elders in dit boek is
vettneld, werd "meegebracht" door dirigent Dick Vermeulen, is van geboorte een Urker, maar
woonde toentertijd in Purmerend. Hij had, naast de begeleiding een heel goede band met het koor.
Getuige daarvan zijn de vele stukjes "Effe Dubbe", die hij in de Patrijspoort liet opnemen.
Op Frans van der Hauw, afkomstig uit Bolsward, hadden veel leden eerst nogal wat kritiek. In eer-
ste instantie zijn (nog jeugdige) leeftijd: "wat moet dat jongetje nou bij ons?" maar ook op zijn spel.
In de loop der volgende jaren ontwikkelde Frans toch een bepaalde speelstijl, waarvoor ook de
"mopperaars" bewondering kregen.

28