Page 31 - 89125 Patrijspoort okt 2022 LR

streepje van de toegewezen frequentie, achter de komma afwijken. Het moest precies en het
morse signaal kwam in Duitsland ontzaglijk (opzettelijk) gestoord door. Ik had de jongens geleerd
hoe je het beste een zend- en ontvangstantenne kon maken. Geen verticale- maar een horizontale
antenne, waarvan het zendsignaal een stuk sterker werd als je de antenne draaibaar kon maken.
Van te voren afgesproken wanneer de andere afdelingen berichten verzonden. Daar konden we
op inspelen. Die Oost-Duitsers gebruikten stoorzenders. FM was toen net nog in opkomst en de
berichten die we verzonden werden door ons van te voren gecodeerd. Dat storen was heel erg. Je
morsesignaal werd vervormd. Vandaar dat wij de zinnen van de berichten dubbel verzonden. Als
je geen bevestiging kreeg dan net
zolang doorgaan tot je een
ontvangstbevestiging kreeg. Dit
gebeurde allemaal in de jaren
zestig. Het vorenstaande was van
toepassing op één van de
oefeningen met raketten, de Honest
John’s, die geschikt waren om
nucleair bommen mee af te
schieten.
Mijn dienstplicht heb ik in die Jaren
omgezet naar een kortverband. Je kreeg er een premie voor en dat kon ik toen best gebruiken. Ik
moest wel meer op oefening maar ik had een leuke baan, zover je dit kan noemen. De
radiotechniek lag mij goed en ik was nog een vrije jongen.

Op de foto, die ik nam in 1964, staat tegen de garagemuur, een mobiele lanceerinrichting uit mijn
afdeling. Aan weerskanten twee zware militaire vrachtauto’s.
Op de andere foto hieronder
zie je mij (met snor)
werkzaam in de
radioverbindingscabine van
één van de zware
vrachtauto’s (5-tonner). Zelf
bestuurde ik die niet.
Daarvoor had ik een
chauffeur. Wanneer je de
goede frequenties had
konden we, als we zouden
willen, met heel wat landen
om ons heen vanuit ’t Harde
verbinding maken. Alles in
het Engels vanzelf. We
hadden het gewoon te druk
met de eigen frequenties.
Dat kwam ook nog door het steeds gebruiken van andere frequenties, die van te voren met de
andere afdelingen afgesproken waren. Van zo laat tot zo laat en dan weer wisselen van zo laat tot
zo laat. Langer dan een paar uur deden we niet. Wij werden steeds weer opgespoord. Berlijn Oost
was voor een telegrafie verbinding dichtbij.

In die tijd hadden we wel radio Luxemburg. Die zonden goede populaire muziek uit en zulke
muziek erbij werkt nu eenmaal lekker in de radiocabine. Radio Veronica en Noordzee kwamen
later in die jaren 60.

Voor de morsetekens had ik steeds een koptelefoon op. Ik kan ook nog steeds in deze tijd moeilijk
zonder zo’n ding. Je bent er aan gehecht. Nu niet meer die zware oortelefoons. Het zijn nu de
oortjes van licht kunststof en van veel betere geluidskwaliteit. Het zit dus een stuk lekkerder in je
oor. Ik ben in dienst gebleven tot eind augustus 1966. Volgende keer vertel ik verder.

De Patrijspoort /oktober 2022 / 29