Page 29 - 87957 Patrijspoort mei 2022 LR
P. 29
Mijn vader zat zeker niet stil dus. Inmiddels hadden wij een gezin van 3 meisjes met mij als
oudste. Na de oorlog solliciteerde hij naar een leraren functie in Indonesië. Hij werd aangenomen
op een Chinees-Maleise Uloschool in de havenstad Semarang op midden Java.
Voordat wij hem volgden ging hij zelf eerst een half jaar verkennen of wij daar wel veilig konden
wonen. Toen wij hoorden dat er een grote leegstaande woning bij een Nederlands militair kamp
beschikbaar was is mijn moeder met mij en de 3 meisjes per vliegtuig vanuit Schiphol naar Java
gevlogen. Dat duurde toen nog 6 dagen, inclusief motorpech. De kruissnelheid was toen nog zo’n
450 km per uur. En natuurlijk was er altijd wel iets aan de motoren dat oponthoud veroorzaakte.
Wij hebben in dat grote huis 3 1/2 jaar gewoond. Ik zat inmiddels in de 3e klas van de Lagere
School die Nederlands / Indonesisch was. Zo leer je die Maleise taal wel kennen. Ik ging veel met
de militairen om en ook met de Marinemensen en op school de veelal Ned. Indische mensen.
In 1951 verlieten wij Java want we moesten “er uit”. We kwamen weer terug in Zaandam doordat
mijn vader weer aangenomen was op die grote school en kregen ook daar weer een woning.
Lang woonden we niet in Zaandam want mijn vader kreeg een functie aangeboden nu in
Nederlands NieuwGuinea (15 x groter dan NL) in de hoofdstad, Hollandia. Hij was door de
zending van Oestgeest gevraagd om leraar te worden op een Protestants-internaat voor Papoea’s
vanaf 14 j. tot 21 j. In 1951 vertrokken wij toen naar Hollandia.
Op het terrein van dat
internaat stonden
woningen met een uit
golfplaten bestaand
dak, waarvan wij er
als gezin eentje
konden betrekken.
Per vliegtuig togen wij
vanuit Schiphol naar
Biak, dat is een eiland
waarop grote 4
motoren vliegtuigen
konden landen, om
vandaaruit door te
vliegen met een
kleiner vliegtuig
(Dakota) naar
Hollandia Ifar. Mijn
ouders zijn tot
augustus 1962 in
Hollandia gebleven. Dat gold niet voor mij. Ik maakte de lagereschool daar af en ben toen alleen
teruggegaan naar Nederland. Ik kwam terug en was toen 14 jaar.
Ik stop hier nu en probeer een volgende keer met het verhaal door te gaan. Door het vertrek van
één van de koorleden uit ons koor, heb ik de ontstane lege plek ingevuld.
Ik heb nog geen kans gezien om over mijn vrouw te vertellen met wie ik op de foto sta. Komt ook
de volgende keer.
De Patrijspoort /mei 2022 / 27