Page 4 - Patrijspoort mei 2020pdf

Voorwoord door Fred Ananias

Geachte lezers van de Patrijspoort,

Schrik, schrik, deze toestand. Hier hadden we nooit op
gerekend, alles ligt in een keer lam. Dan moet je als
bestuur, nadat je bekomen bent van de regels om je

heen, gaan denken en hoe nu verder. Een koor dat 1,5
meter van elkaar moet gaan staan zingen, wel een lekker
groot koor natuurlijk, maar zingen, overdracht via

Fred neemt de voorzittershamer
speeksel “niet zo moeilijk”, dan is er geen koor.
weer over van Kees Monsma
Nooit bedacht dat dit wel eens even een flinke tijd zou
kunnen gaan duren, hoe lang en nu??? Hierin moeten we, net als alle specialisten in de diverse
praatprogramma’s op tv, na praten: WE WETEN HET NIET.

Hoe dan verder, we kunnen contact onderhouden via de e mail en zoals nu een Patrijspoort
uitgeven, telefonisch de leden onderling, bij twijfel over iets of iemand, even een belletje,
vragen via het bestuur. We weten het niet, maar contact houden kan altijd.
Alle optredens en medewerking aan kerkdiensten liggen op hun rug (letterlijk), er is niets om
naar uit te kijken.
De kerst dan maar, om niet te pessimistisch te zijn hou ik het daar voorlopig maar op, met een
beetje hoop op eerder, maar dan zullen er nog geen optredens in zitten.
De repetities dan maar, want het is toch vreemd: eerst niet meer op zaterdag, afijn daar kwam
de vrijdag voor terug, maar dat is nu ook niet meer, en er komt voorlopig niets voor terug.
We hopen in ieder geval op september om iets meer vrijheid te krijgen en dat we dan weer een
beleid kunnen uitstippelen hoe we het moeten aanpakken en dat houdt waarschijnlijk in dat
we in de kerstsfeer stappen, maar ook hieraan zullen wel regels zitten. Blijft de afstand bestaan

tussen de mensen dan hebben we snel een volle kerk: WE WETEN HET NIET.
Wel weet ik dat we als bestuur toch moeten proberen de kar op de rails te houden en hopen

dat nu er tijd voor is, eens te bedenken hoe we een tweede kerstconcert moeten invullen wat
betreft, locatie, noem maar op, zelf hebben we geen bepaalde locatie in ons hoofd en
voordat je omgeving zover is dat men denkt om een koor te laten optreden denk ik dat we in
2021 zitten. WE WETEN HET NIET.
Zelf kom ik de tijd redelijk door, vooral met het mooie weer kan er een beetje gefietst worden,
waardoor je toch nog wat mensen van het koor tegen komt, het verplicht boodschappen doen.
Maar dan loop je toch alsof je iets verkeerds doet. Het ontwijken van elkaar, manoeuvreren
met je schoon gemaakte winkelkar, sorry roepen terwijl je niks verkeerd doet en hup de winkel
uit.
Een voordeel, je wordt niet meer op je hielen gereden en je hebt alle tijd om je boodschappen
in te pakken.
Vanmorgen een aardbeiplant gehaald, want er gaat niets boven aardbeien uit eigen tuin. En
terwijl ik dit zo tik, moest ik denken aan de tuin van mijn ouders. Daar ging de beer in, het

De Patrijspoort /mei 2020 / 2